Trwający obecnie sezon rozliczeń podatkowych wzbudza w niejednym podatniku pytanie, który formularz wybrać do rozliczenia: PIT-36 czy PIT-37? Niewłaściwy wybór skutkować będzie koniecznością dokonywania korekty. Aby tego uniknąć, warto zapoznać się z różnicą pomiędzy tymi deklaracjami.

PIT-36

Deklaracji PIT-36 obowiązuje podatników, którzy w ciągu roku osiągali dochody opodatkowane według skali podatkowej (18-32%), a podatek od tych przychodów płacony był bez pośrednictwa płatnika. PIT-36 dotyczy więc wszystkich, którzy prowadzili pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowana na zasadach ogólnych według skali podatkowej.

Jednak w przypadku kiedy wszystkie przychody rozliczane były  za pośrednictwem płatnika (np. pracodawcy), to podatnik powinien rozliczyć się za pomocą deklaracji PIT-37.

PIT-36 nie dotyczy podatników prowadzących działalność, która jest rozliczana za pomocą ryczałtu ewidencjonowanego. W takim przypadku obowiązuje deklaracja PIT-28. Wyjątkiem jest przypadek, kiedy podatnik prowadzi dwa rodzaje działalności – jedną opodatkowaną wg. skali podatkowej, a drugą ryczałtem. Tutaj konieczne jest złożenie dwóch deklaracji oddzielnie – PIT-36 i PIT-28.

PIT-37

Formularz PIT-37 przeznaczony jest do rozliczania przychodów osiąganych i rozliczanych z udziałem płatników, którymi z reguły są pracodawcy. Obowiązuje on więc wszystkich podatników, którymi są pracownicy, zleceniobiorcy i wszyscy inni, u których rozliczenia podatku dokonuje płatnik.

Deklaracja PIT-37 pozwala również na rozliczenie w sytuacji, kiedy podatnik rozlicza się wspólnie z małżonkiem (tutaj warunek – małżonek, tak jak podatnik, musi być uprawniony do rozliczenia za pomocą deklaracji PIT-37), jest osobą samotnie wychowującą dziecko lub emerytem.

Jeśli w trakcie roku podatnik uzyskiwał przychody z wielu źródeł, w tym część była rozliczana bez pośrednictwa płatnika, to rozliczenia powinien dokonać na deklaracji PIT-36.